Televizioni si zgjatim i zyrës së promocionit të institucioneve të kulturës në Shqipëri

Abstract

Zyrat e promocionit apo të marrëdhënieve publike (PR-it) të institucioneve kulturore, sikurse edhe zyrat e marketingut të kompanive private, përherë e më shumë po e përcaktojnë agjendën e informacionit dhe programeve televizive. Ndaj edhe synimi i këtij kërkimi është të sjellë një analizë mbi këtë realitet të ri me të cilin po përballen mediat audiovizive në Shqipëri. Kjo është arritur përmes monitorimit për llogari të këtij kërkimi, shfrytëzimit të disa anketave, sondazheve dhe studimeve për audiovizualin, rreket të vërtetohet hipoteza. Gjetjet tregojnë se më se 70 % e kohës televizive të lajmeve nga fusha e kulturës janë të bazuara në njoftime për shtyp të institucioneve kulturore publike apo private, por edhe të individëve të cilët e kanë parashikuar mbajtjen e një aktiviteti. Ka përherë e më pak informacione të ideuara apo të investiguara nga gazetari apo redaksia. Agjenda e informacionit bëhet nga këto zyra shtypi/promocioni dhe marketingu të kompanive private. Meqë kultura nuk shet, ajo trajtohet nga pronarët e mediave, drejtorët e programacionit dhe drejtuesit e redaksive, si produkt i dorës së fundit. Prej kësaj situate rrjedh se kemi informim sipërfaqësor dhe jo të udhëhequr nga interesi i audiencës; mungesë të informimit publik me problematikat me të cilat përballet kultura; dominim të kulturës “tallava” kundrejt kulturës kombëtare. Me fjalë tjera, gazetaria e kulturës në peizazhin audioviziv shqiptar është shndërruar në zgjatim të zyrës së promocionit të institucioneve qendrore të kulturës.